EN
Διαδικασίες Παραγωγής: Χαρτί vs. Μόλυβος σε Καφετιριά
Αποθεματικά Υλικά και Εφοδιασμός
Η εξέταση του τρόπου κατασκευής των χάρτινων και πλαστικών φλιτζανιών καφέ αποκαλύπτει αρκετές σημαντικές διαφορές ως προς τα υλικά που χρησιμοποιούνται. Τα περισσότερα χάρτινα φλιτζάνια κατασκευάζονται από ξυλόπυλη που προέρχεται από μαλακό ξύλο, όπως τα έλατα και τα πεύκα, καθώς και από ταχέως αναπτυσσόμενα είδη πλατάνου, όπως οι ευκαλυπτόδενδροι. Αν και αυτοί οι πόροι είναι τεχνικά ανανεώσιμοι, η βιομηχανία χαρτιού αντιμετωπίζει ακόμη προβλήματα, όπως την υλοτομία δασών και την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού για την επεξεργασία του. Τα πλαστικά φλιτζάνια διηγούνται εντελώς διαφορετική ιστορία. Ξεκινούν τη ζωή τους ως πετροχημικά που εξορύσσονται από αργό πετρέλαιο, κάτι που αφήνει σίγουρα ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα πίσω του. Ολόκληρη η διαδικασία καταναλώνει τους περιορισμένους φυσικούς μας κοιτασματικούς πόρους, ενώ παράλληλα εκπέμπει ρύπους καθ' οδόν. Έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 25 έως 30 τοις εκατό των χάρτινων προϊόντων περιέχει ανακυκλωμένο υλικό, ενώ σχεδόν όλα τα πλαστικά κατασκευάζονται από καινούργιο, μη ανανεώσιμο υλικό. Αυτή η διαφορά στα ποσοστά ανακύκλωσης δείχνει πόσο μακριά βρίσκονται αυτά τα δύο υλικά το ένα από το άλλο όσον αφορά τη βιωσιμότητα.
Σύγκριση βημάτων παραγωγής
Η παραγωγή χάρτινων και πλαστικών ποτηριών απαιτεί εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις, και οι διαφορές αυτές φαίνονται στην ποσότητα της ενέργειας που καταναλώνει η κάθε διαδικασία. Στην περίπτωση των χάρτινων ποτηριών, η διαδρομή ξεκινά στο χαρτοπολτοποιείο, όπου τα δέντρα μετατρέπονται σε μικρά τσιπς και στη συνέχεια μαγειρεύονται μέχρι να διασπαστεί η λιγνίνη. Στη συνέχεια, ο χαρτοπολτός λευκαίνεται με διοξείδιο του χλωρίου για να γίνει λευκός, στεγνώνει και καλύπτεται με λεπτή στρώση πολυαιθυλενίου, ώστε το νερό να μην μπορεί να περάσει. Τα πλαστικά ποτήρια ακολουθούν εντελώς διαφορετική πορεία. Ξεκινούν ως πέλλετς από πολυπροπυλένιο ή πολυστυρόλιο, τα οποία πρέπει να τηγανιστούν και να μορφοποιηθούν στην κατάλληλη μορφή. Αν και αυτή η μέθοδος είναι πιο γρήγορη από την παραγωγή χαρτιού, απαιτεί σημαντική θερμοκρασία, γεγονός που την καθιστά πολύ ενεργοβόρα. Όποιος έχει δει διαγράμματα εργοστασίων, ξέρει ακριβώς σε τι αναφερόμαστε χάρτινο ποτήρι η παραγωγή χρειάζεται περισσότερο χρόνο συνολικά λόγω όλης αυτής της διαδικασίας στο χαρτοπολτοποιείο και στο στέγνωμα, ενώ το πλαστικό απλά μορφοποιείται πολύ πιο γρήγορα υπό την επίδραση ισχυρής θερμοκρασίας.
Χημικές Αναγκαίες Θεραπείες στις Χάρτινο ποτήρι Παραγωγή
Τα χάρτινα ποτήρια χρειάζονται ειδικές χημικές επεξεργασίες για να παραμείνουν αδιάβροχα, ώστε να μη διαρρέουν όταν περιέχουν ποτά. Οι περισσότεροι κατασκευαστές επιστρώνουν τα ποτήρια με πολυαιθυλένιο, ουσιαστικά μια πλαστική επίστρωση που εμποδίζει το νερό να διαπερνά το χαρτί. Αλλά περιμένετε, υπάρχει ένα πρόβλημα: οι περιβαλλοντολόγοι έχουν ήδη σημάνει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με το τι συμβαίνει σε όλα εκείνα τα χημικά όταν τα ποτήρια καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής. Ωστόσο, κάποιες εταιρείες ξεκινούν να δοκιμάζουν διαφορετικά υλικά. Βλέπουμε πλέον περισσότερες επιλογές κατασκευασμένες από βιοαποικοδομήσιμα πλαστικά που προέρχονται από πολτό καλαμποκιού ή άλλες φυσικές πηγές. Αυτές οι εναλλακτικές λύσεις ισχυρίζονται ότι διασπώνται πιο γρήγορα στη φύση. Σύμφωνα με έρευνες που δημοσιεύθηκαν σε περιοδικά όπως το Journal of Medicinal Food, οι τρέχουσες επιστρώσεις περνούν τις βασικές δοκιμές ασφαλείας για επαφή με τρόφιμα. Παρ' όλα αυτά, η βιομηχανία εργάζεται για καλύτερες λύσεις που θα προστατεύουν την υγεία μας και τον πλανήτη ταυτόχρονα, χωρίς να θυσιάζεται η ποιότητα.
Ανάλυση Οικολογικής Επιπτώσεως
Σύγκριση Ανθρακικού Αποτυπώματος
Κοιτώντας πώς επηρεάζουν το περιβάλλον τα χάρτινα σε σχέση με τα πλαστικά ποτήρια καφέ, τα αποτυπώματα άνθρακα έχουν αρκετή σημασία. Τα περισσότερα χάρτινα ποτήρια είναι ουσιαστικά χαρτόπολτος επενδυμένη με ένα λεπτό στρώμα πλαστικού που ονομάζεται πολυαιθυλένιο, το οποίο απαιτεί πολλή ενέργεια για την παραγωγή του και συμβάλλει στα αέρια του θερμοκηπίου. Τα πλαστικά ποτήρια διηγούνται μια διαφορετική ιστορία, αφού προέρχονται από πετρελαϊκά προϊόντα, οπότε υπάρχει όλη η διαδικασία γεώτρησης και κατεργασίας πριν καν φτάσουμε στο ίδιο το ποτήρι. Έρευνες μέσω αξιολογήσεων κύκλου ζωής δείχνουν ότι το χαρτί αφήνει γενικά μικρότερο αποτύπωμα άνθρακα σε σχέση με το πλαστικό, αν και πολλοί εξακολουθούν να διαφωνούν αν αυτό σημαίνει πως είναι καλύτερα ως σύνολο, αν ληφθούν υπόψη όλα τα στάδια από την παραγωγή τους μέχρι τη διάθεσή τους. Αυτές οι διαρκείς συζητήσεις δείχνουν πραγματικά πως η επιλογή βιώσιμων υλικών δεν είναι απλή μαθηματική πράξη, απαιτεί σκέψη για κάθε βήμα της διαδικασίας, από το εργοστάσιο μέχρι τη χωματερή.
Χρήση νερού στην παραγωγή χαρτιού vs μολύβδου
Η ποσότητα νερού που απαιτείται για την παραγωγή χάρτινων και πλαστικών κύπελλων καφέ διαφέρει αρκετά. Η διαδικασία κατασκευής των χάρτινων κύπελλων περιλαμβάνει επιπλέον βήματα, όπως η χαρτοποίηση του ξύλου και η εφαρμογή επιστρώσεων, γι’ αυτό φυσικά απαιτείται περισσότερο H2O κατά τη διαδικασία παραγωγής σε σχέση με τα πλαστικά αντίστοιχα. Αν εξετάσουμε τα πραγματικά νούμερα, χρειάζονται περίπου 840 ml νερού μόνο για να παραχθεί ένα χάρτινο κύπελλο, ενώ τα πλαστικά χρειάζονται περίπου 590 ml. Τα τελευταία χρόνια, πολλές εταιρείες έχουν ξεκινήσει να δοκιμάζουν διαφορετικές προσεγγίσεις για να μειώσουν την κατανάλωση νερού. Κάποια εργοστάσια επαναχρησιμοποιούν τα λύματα από τις δικές τους διαδικασίες, ενώ άλλα επενδύουν σε εξοπλισμό που καταναλώνει λιγότερο νερό συνολικά. Παρότι αυτές οι αλλαγές δείχνουν πως η βιομηχανία ενδιαφέρεται να μειώσει το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα, υπάρχει ακόμα πολύς χώρος για βελτίωση όσον αφορά τη διατήρηση των πολύτιμων αποθεμάτων νερού μας.
Κατανάλωση Ενέργειας Κατά Τις Ζωές Διαρκείες
Κοιτάζοντας πόση ενέργεια απαιτείται για την παραγωγή και τη διάθεση χάρτινων και πλαστικών κύπελλων καφέ, μαθαίνουμε πολλά για το ποια επιλογή είναι καλύτερη για το περιβάλλον. Τα χάρτινα κύπελλα γενικά χρειάζονται περισσότερη ενέργεια, καθώς περνούν από πολλά στάδια πριν γίνουν κάτι από το οποίο μπορούμε να πιούμε. Η χαρτοπολτός πρέπει να επεξεργαστεί, να υποστεί επεξεργασία, να διαμορφωθεί στη μορφή τους, και στη συνέχεια να επενδυθεί με κερί ή πλαστικό για να γίνει αδιάβροχη. Τα πλαστικά κύπελλα μπορεί να φαίνονται χειρότερα με μια πρώτη ματιά, αφού προέρχονται από πετρέλαιο, αλλά στην πραγματικότητα η διαδικασία παραγωγής τους είναι πιο απλή συνολικά. Ωστόσο, η μεταφορά αυτών των βαριών πετρελαιοειδών προϊόντων απαιτεί αρκετή ποσότητα καυσίμου. Και οι δύο βιομηχανίες εργάζονται για τη μείωση αυτής της κατανάλωσης ενέργειας. Κάποια εργοστάσια διαθέτουν πλέον εφεδρικές γεννήτριες που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια αντί για ντίζελ, όποτε αυτό είναι δυνατόν. Άλλα εξετάζουν πιο έξυπνες διαδρομές διανομής που εξοικονομούν καύσιμο και μεταφέρουν τα υλικά εκεί που χρειάζονται. Αυτές οι μικρές αλλαγές, με την πάροδο του χρόνου, συμβάλλουν σε πιο πράσινες επιχειρησιακές διαδικασίες σε όλους τους τομείς.
Διάβρωση και πραγματικότητα στα απορριμματοφόρα
Χρονοδιαγράμματα διάβρωσης για και τις δύο υλικές
Το να γνωρίζουμε πόσο διαρκεί η αποσύνθεση των υλικών είναι σημαντικό όταν εξετάζουμε τι συμβαίνει με τις χάρτινες και πλαστικές κούπες που βρίσκονται σε χώρους διάθεσης απορριμμάτων. Οι χάρτινες κούπες συχνά παρουσιάζονται ως περιβαλλοντικές εναλλακτικές, ωστόσο συνήθως χρειάζονται από μερικούς μήνες μέχρι και αρκετά χρόνια για να σαπίσουν, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, αφού είναι φτιαγμένες από οργανικά υλικά. Οι πλαστικές κούπες όμως διηγούνται μια διαφορετική ιστορία. Αυτά τα ανθεκτικά δημιουργήματα μπορούν να παραμένουν για εκατοντάδες χρόνια, γεγονός που με την πάροδο του χρόνου συσσωρεύεται και βλάπτει σοβαρά το περιβάλλον. Πολλοί παράγοντες, όπως το επίπεδο θερμοκρασίας, η υγρασία και η παρουσία μικροβίων, επηρεάζουν την ταχύτητα με την οποία τα αντικείμενα αποσυντίθενται. Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Environmental Pollution αποκαλύπτει και κάτι πολύ ενδιαφέρον. Ακόμα και καθώς οι χάρτινες κούπες αρχίζουν να διασπώνται φυσικά, μπορεί να εκλύουν επιβλαβείς χημικές ουσίες που βλάπτουν την άγρια ζωή. Η συζήτηση μεταξύ των ειδικών συνεχίζεται αναφορικά με το αν η ταχύτερη αποσύνθεση σημαίνει πραγματικά καλύτερο αποτέλεσμα για τον πλανήτη, αφού η ταχύτητα δεν συνδέεται πάντα με ασφάλεια ή συνολικά περιβαλλοντικά οφέλη.
Ρισκοί Επιβλάβειας Της Γης και Του Νερού
Οι μιας χρήσης κύπελλα εγκυμονούν στην πραγματικότητα αρκετά σοβαρές απειλές για την ποιότητα τόσο του εδάφους όσο και του νερού. Όταν τα πλαστικά κύπελλα διασπώνται, συχνά απελευθερώνουν επιβλαβείς χημικές ουσίες στα υπόγεια ύδατα, κάτι που επισημάνανε ερευνητές του Πανεπιστημίου Γκέτεμποργκ στις μελέτες τους. Τα χάρτινα κύπελλα δεν είναι πολύ καλύτερα ούτε αυτά. Πολλά από αυτά είναι επενδεδυμένα με ουσίες όπως η πολυγαλακτική ή PLA, η οποία διεκδικεί να είναι μερικώς βιοαποικοδομήσιμη, αλλά παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να διαρρέει χημικά στο έδαφος. Αυτές οι επενδύσεις εμποδίζουν τα υγρά να διαρρέουν από τα τοιχώματα των κύπελλων, ωστόσο δημιουργούν προβλήματα όσον αφορά στο τι απομένει πίσω. Αναφορές από διάφορες ομάδες προστασίας του περιβάλλοντος το καθιστούν σαφές αυτό. Τονίζουν πως πραγματικά χρειαζόμαστε καλύτερους τρόπους διαχείρισης των αποβλήτων, εάν θέλουμε να μειώσουμε τη ρύπανση που προκαλείται από αυτά τα προϊόντα, τα οποία μπορεί να φαίνονται πράσινα εξωτερικά, αλλά ίσως δεν είναι τόσο φιλικά στο περιβάλλον στην πραγματικότητα.
Κινδύνοι για την ζωή στη φύση λόγω άδειας απορρίψεως
Όταν οι άνθρωποι πετούν λανθασμένα τις καφετιέρες τους, δημιουργούνται πραγματικά προβλήματα για την άγρια ζωή. Τόσο οι χάρτινες όσο και οι πλαστικές καφετιέρες καταλήγουν στη φύση, όπου τα πουλιά, τα ψάρια και τα μικρά θηλαστικά μπορεί να τις μπερδέψουν με τροφή. Πολλά ζώα έχουν πραγματικά καταπιεί μέρη από αυτές τις καφετιέρες, γεγονός που προκαλεί σοβαρές βλάβες ή ακόμα και θάνατο. Μερικές μελέτες δείχνουν ότι χιλιάδες ζώα υποφέρουν τραυματισμούς κάθε χρόνο εξαιτίας των πεταμένων καφετιέρων. Χρειαζόμαστε καλύτερες εκστρατείες ενημέρωσης για να διδάξουμε τους ανθρώπους πώς να απορρίπτουν σωστά αυτά τα αντικείμενα. Σύμφωνα με την κ. Μπεθανί Κάρνεϊ Άλμροθ, η οποία εργάζεται στο Πανεπιστήμιο της Γκέτεμποργκ, όλοι μας θα πρέπει να προσπαθήσουμε να μεταβείτε από τις μιας χρήσης καφετιέρες σε δικές μας επαναχρησιμοποιούμενες. Αυτή η απλή αλλαγή θα μείωνε τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η άγρια ζωή όταν συναντά σκέτα στα περιβάλλοντα τους.
Προκλήσεις ανακύκλωσης για και τα δύο υλικά
Οριακά της ανακύκλωσης των πλαστικών κούπες
Το πρόβλημα με την ανακύκλωση πλαστικών ποτηριών είναι αρκετά σοβαρό, καθώς λίγα από αυτά ανακυκλώνονται πραγματικά. Τα περισσότερα καταλήγουν σε χωματερές ή, χειρότερα, ρυπαίνουν τους δρόμους και τις θάλασσές μας. Τα στοιχεία δείχνουν ότι σχεδόν κανένα από τα ποτήρια που θεωρούνται ανακυκλώσιμα δεν καταλήγει στη διαδικασία ανακύκλωσης, παρότι υπάρχει καλύτερη τεχνολογία. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ αυτού που θα έπρεπε να συμβαίνει και αυτού που συμβαίνει πραγματικά, καθώς η μόλυνση των υλικών και τα δύσκολα προβλήματα ταξινόμησης εμποδίζουν τη διαδικασία. Κάποιες εταιρείες δουλεύουν σε λύσεις, όπως καλύτερα μηχανήματα ταξινόμησης και χημικές μέθοδοι για τη διάσπαση των πλαστικών, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο στάδιο να έχουν εφαρμοστεί αυτές οι λύσεις παντού. Μέχρι τότε, το μεγαλύτερο μέρος των πλαστικών ποτηριών θα συνεχίσει να σωρεύεται ως απόβλητο, αντί να μετατρέπεται ξανά σε κάτι χρήσιμο.
Το κρυφό πρόβλημα με τις στολίδες χαρτινών ποτηριών
Η πλαστική επένδυση στο εσωτερικό των χάρτινων ποτηριών δημιουργεί σοβαρά προβλήματα για τα προγράμματα ανακύκλωσης παντού. Ενώ αυτές οι επιστρώσεις εμποδίζουν τη διαρροή των ποτών μέσα από το χαρτί και διατηρούν τη δομική ακεραιότητα, στην πραγματικότητα καθιστούν αδύνατη την ανακύκλωση στις περισσότερες εγκαταστάσεις. Μελέτες δείχνουν ότι περίπου το 90% των μιας χρήσης καφέδων καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής, αφού η διαχωριστική διαδικασία πλαστικού από χαρτί παραμένει τεχνικά δύσκολη και οικονομικά μη βιώσιμη για τους περισσότερους ανακυκλωτές. Ωστόσο, κάποιοι κατασκευαστές εργάζονται σε εναλλακτικές λύσεις, δοκιμάζοντας επιστρώσεις που προέρχονται από φυτικές πρώτες ύλες και αποσυντίθενται φυσικά ή δημιουργώντας σχεδιασμούς στους οποίους η επένδυση μπορεί να αφαιρεθεί κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας. Η ποτοποιία βιομηχανία αντιμετωπίζει πραγματική πίεση να βρει καλύτερες λύσεις, καθώς οι καταναλωτές γίνονται όλο και πιο ενήμεροι για το πόσο κάτι τόσο απλό, όπως ένας καφές το πρωί, συμβάλλει στη δημιουργία περιβαλλοντικών αποβλήτων.
Ζητήματα Εμπορεύματος Στις Ροές Αποβλήτων
Η μόλυνση των ροών αποβλήτων παραμένει μεγάλο πρόβλημα για τις εγκαταστάσεις ανακύκλωσης σε όλο τον κόσμο. Όταν τα ανακυκλώσιμα υλικά αναμιγνύονται με μη ανακυκλώσιμα, ολόκληρα φορτία καταλήγουν κατευθείαν σε χώρους υγειονομικής ταφής αντί για εγκαταστάσεις επεξεργασίας, με αποτέλεσμα σημαντική μείωση της ποσότητας των υλικών που ανακυκλώνονται πραγματικά. Τα στατιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν την έκταση του προβλήματος – πολλές πόλεις αναφέρουν ποσοστά μόλυνσης άνω του 25% στα χαρτοπροϊόντα και ακόμη χειρότερα ποσοστά στα πλαστικά, κυρίως επειδή οι άνθρωποι ρίχνουν τα πάντα μαζί χωρίς να το σκέφτονται. Τοπικές κυβερνήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζουν διάφορες λύσεις. Σε ορισμένες περιοχές διοργανώνονται τακτικά εργαστήρια εκπαίδευσης στις σωστές μεθόδους διαλογής, ενώ σε άλλες έχουν τοποθετηθεί κάδοι με χρωματική κωδικοποίηση στα σημεία συλλογής. Αυτές οι προσπάθειες φαίνεται να αποδίδουν σιγά-σιγά καρπούς, καθώς οι κοινότητες μαθαίνουν τι πηγαίνει πού, ωστόσο απέχουμε ακόμη πολύ από την επίτευξη σημαντικών βελτιώσεων στα ποσοστά ανακύκλωσης.
Απόκρυφες Μερικές Ανησυχίες
Κινδύνοι Χημικής Εκπομπής σε Θερμά Ποτά
Οι άνθρωποι ανησυχούν πολύ για την έκλυση χημικών ουσιών στα ποτήρια για τα ζεστά ποτά αυτές τις μέρες. Τόσο τα χαρτινά όσο και τα πλαστικά ποτήρια τείνουν να απελευθερώνουν επιβλαβείς ουσίες όταν θερμανθούν. Έρευνες δείχνουν ότι τα πλαστικά ποτήρια είναι ιδιαίτερα προβληματικά, καθώς περιέχουν BPA και φθαλικούς εστέρες. Ακόμα και τα χαρτινά ποτήρια έχουν προβλήματα, αφού χρειάζονται πλαστική επίστρωση για να κρατούν το υγρό μέσα, και αυτή η επίστρωση περιέχει συνήθως παρόμοια χημικά. Γι' αυτό φορείς όπως η FDA και ο Παγκόσμιος Οργανισμόςς Υγείας συνεχώς προειδοποιούν για αυτά τα θέματα. Η σύστασή τους; Προσπαθήστε να αποφεύγετε το πλαστικό όποτε είναι δυνατόν. Αναζητήστε ποτήρια με ένδειξη "χωρίς έκλυση" ή επιλέξτε κεραμικές κούπες αντί γι' αυτά. Κάποια καφέδεια προσφέρουν πλέον και επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια, τα οποία μειώνουν τα απόβλητα και κρατούν τα χημικά μακριά από το σώμα μας.
Μικροπλαστικά από διαβεβαιωμένα πλαστικά ποτήρια
Με την πάροδο του χρόνου, τα πλαστικά ποτήρια διασπώνται σε μικροπλαστικά που προκαλούν πραγματικά προβλήματα για το περιβάλλον μας. Όταν συμβαίνει αυτό, τα μικροσκοπικά αυτά κομμάτια πλαστικού καταλήγουν παντού – πλέουν στους ωκεανούς και ξεβράζονται στην ξηρά. Οι επιστήμονες τα έχουν βρει μέσα στα ψάρια, στις θαλάσσιες χελώνες, ακόμα και στα πουλιά. Και τώρα οι άνθρωποι αρχίζουν να ανησυχούν, γιατί τα μικροπλαστικά βρίσκονται πια στα θαλασσινά και στο πόσιμο νερό. Η ΕΕ έχει ήδη αρχίσει να εργάζεται για τη θέσπιση κανόνων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, καθορίζοντας πρότυπα για τον τρόπο κατασκευής και της σωστής διάθεσης των πλαστικών. Ποιος είναι ο κύριος στόχος της; Να μειωθεί η ζημιά που προκαλούν τα πλαστικά στη φύση, καθώς και να διασφαλιστεί η προστασία των ανθρώπων από πιθανούς κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με την έκθεση στα μικροπλαστικά.
Υγειονομικές επιπτώσεις των χημικών της παραγωγής
Η κατασκευή χάρτινων και πλαστικών ποτηρίων περιλαμβάνει αρκετές χημικές ουσίες που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία μας με διάφορους τρόπους. Η φορμαλδεΰδη και η πολυαιθυλένιος είναι από τις ουσίες που έρχονται στο μυαλό όταν μιλάμε για το τι χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της παραγωγής. Αυτές οι ουσίες μπορούν να προκαλέσουν άμεσα προβλήματα, όπως ερεθισμό του δέρματος για τους εργαζομένους που τα χειρίζονται καθημερινά. Αναφορικά με τις μακροχρόνιες επιπτώσεις, υπάρχουν ενδείξεις που συνδέουν την παρατεταμένη έκθεση με προβλήματα στο αναπνευστικό και ακόμα και με κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Οι τοξικολόγοι που μελετούν αυτά τα θέματα επισημαίνουν ότι, παρότι υπάρχουν ρυθμίσεις (για παράδειγμα, οι οδηγίες της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος - EPA), οι κανόνες αυτοί πρέπει να ενημερώνονται τακτικά με βάση τα ευρήματα της έρευνας. Συνεχίζουμε να αποκαλύπτουμε νέα στοιχεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι χημικές ουσίες αλληλεπιδρούν με τον ανθρώπινο οργανισμό με την πάροδο του χρόνου, γι' αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να προβλέπονται δυνητικοί κίνδυνοι για όλους όσους ενδιαφέρονται για την ασφάλεια στον χώρο εργασίας ή για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.